چرا استارفیلد شکست خورد؟ + نقد و بررسی کامل بازی استارفیلد

استارفیلد قرار بود ناجی شرکت بتسدا باشد. حدود ۲۵ سال است که بتسدا (Bethesda) یا به طور دقیق استودیوهای بازی‌سازی بتسدا را با دو IP می‌شناسیم: The Elder Scrolls و Fallout. اما این بار، بتسدا و در رأس تیم توسعه آن تاد هاوارد، به‌جای پرداختن به یکی از این دو مجموعه، سراغ اثری کاملاً جدید رفتند: اثری با نام استارفیلد (Starfield) که خودِ تاد هاوارد آن را رؤیایی خیلی قدیمی می‌داند که به دلیل محدودیت‌های سخت‌افزاری قادر نبود تا جامه عمل به آن بپوشاند اما حالا و در نسل نهم، این بازی ساخته و روانه بازار شده است. آیا استارفیلد همان رؤیای فضایی بتسدا است یا یک شکست محسوب می‌شود؟

در ادامه با آپتریم در بررسی بازی استارفیلد و پاسخ به سؤالات مطرح‌شده همراه باشید.

داستان بازی استارفیلد (Starfield):

در استارفیلد همه چیز از یک معدن به‌ظاهر معمولی شروع می‌شود. شخصیت اصلی همراه با دو شخص دیگر وارد معدن شده و مشغول استخراج سنگ‌های معدنی می‌شوند. بااین‌حال پس از مدتی، حفاری قسمت جدیدی از معدن به‌وسیله ماشین‌های سنگین به پایان می‌رسد و در مسیر جدید ایجادشده، وارد محیطی غار مانند می‌شویم.

محیطی که در آن سنگی مدفون در بین خرده‌سنگ‌های دیگر دیده می‌شود. با دست‌زدن به این سنگ، شخصیت اصلی بازی از هوش می‌رود. اینجا نقطه‌ای است که نه فقط همه چیز در خود بازی تغییر پیدا می‌کند، بلکه زندگی شخصیت اصلی بازی تغییر پیدا می‌کند.

سنگ عجیبی که عامل بی‌هوشی شخصیت بازی شده، در اصل یک جسم ناشناخته یا به طور دقیق‌تر، تکه‌ای از آن است و از اینجا به بعد، باید دنبال تکه‌های بعدی این سنگ باشیم که خط اصلی داستان استارفیلد را تشکیل می‌دهند.

خط اصلی داستان استارفیلد شروع و پایان مشخصی دارد که در مسیر داستان انواع و اقسام سورپرایزها و شگفتی‌ها برای گیمرها اتفاق می‌افتد.

استارفیلد هم همان ویژگی‌های بازی‌های دیگر بتسدا که در سایر بازی‌های این شرکت دیدیم را به همراه خود دارد و چیزی نیست جز ارائه لذت زندگی‌کردن در جهانی متفاوت و پُر از شگفتی‌های ناشناخته در مقایسه با جهان واقعی و فعلی ما.

بازی‌های بتسدا (Bethesda) هر‌ مشکلی هم داشته‌باشند، از نظر داستان بازی، همیشه حرفی برای گفتن دارند.

پایان‌ های متفاوت در داستان بازی استارفیلد:

ویژگی جذاب داستانی استارفیلد، زمانی است که خودِ ما به‌عنوان گیمر و هدایت‌کننده شخصیت بازی، مرکز داستان هستیم و خود ما تصمیم می‌گیریم که چه قدم بعدی در این جهان ناشناخته برداریم. بله این امکان فراهم شده که فقط مسیر آشناشدن با گروه Constellation و گشتن دنبال تکه‌های بعدی آن شیء ناشناخته را پی بگیریم و در حدود ۲۰ ساعت به پایان مشخص بازی برسیم که اصلاً هم مسیر اشتباهی نیست و شاید هم بد نباشد که برای بار اولِ تجربه بازی، همین پایان را انتخاب کنیم ولی باید به این نکته هم توجه کنیم که فقط اولین لایه از یک روایت با صدها لایه را می‌توان تجربه کرد.

استارفیلد، به همان اندازه که دارای داستان اصلی جذابی است و اثر تجربه موفقی را به گیمر ارائه می‌دهد، خرده‌روایت‌های بازی را هم نباید از قلم انداخت. زیرا خرده‌روایت‌های بسیاری وجود دارند که بدون تجربه‌کردن آنها، انگار کل بازی را تجربه نکردیم.

مانند داستان کودکی در آکیلا سیتی که علاقه زیادی به مأمور قانون شدن دارد. این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم آیا حرفش را در مورد یک دزد باور کنیم یا خیر. یا داستان یک معامله بزرگ که در یک‌بار رخ می‌دهد و ما با چندین روش مختلف این شانس را داریم که بخشی از آن باشیم و حتی قضیه را به شکلی پیش ببریم که در پایان این معامله، چند نفر جان خودشان را از دست بدهند یا حتی خون از دماغ کسی بیرون نیاید.

شخصی سازی کاراکتر:

شخصی‌سازی استارفیلد بسیار شبیه به ساخته‌های قبلی بتسدا است و ما در ابتدای بازی می‌توانیم که شخصیت بازی را با ظاهر دلخواه خود بسازیم که این بخش دقت و جزئیات مناسبی را در اختیار ما قرار می‌دهد. در کنار موارد ظاهری، شخصی‌سازی شخصیت شامل انتخاب بک‌گراند برای پیشینه شخصیت و همین‌طور Traitها (ویژگی‌ها) می‌شود که هرکدام یک مزیت و یک عیب برای شخصیت به ارمغان می‌آورد.

بعد از ساخت شخصیت ممکن است اوایل بازی حوصله سر بر باشد. ولی دیگر این ما هستیم و سفینه سفر. البته به همراه شخصیت فرعی که می‌توانیم داشته باشیم و آن‌طور که دوست داریم، در جهان استارفیلد مشغول کاوش شویم.

بازی یک فهرست بلندبالا از مأموریت‌هایی دارد که می‌توان آنها را به مأموریت‌های مربوط به گروه Constellation به‌عنوان خط اصلی و سایر مأموریت‌ها تقسیم‌بندی کرد.

گیم پلی بازی استارفیلد:

با اینکه بعضی از مأموریت‌های بازی سطحی هستند ولی اکثر مأموریت‌های بازی تجربهٔ ارزشمندی را به ما هدیه می‌دهند؛ حالا این تجربه می‌تواند کشف رازهایی مرتبط با داستان اصلی باشد یا از نظر گیم‌پلی با ارائه یک نبرد هیجان‌انگیز و یا به‌دست‌آوردن پاداش‌های ارزشمند نظر گیمر را جلب کند.

البته جنبه گیم‌پلی مأموریت‌ها، مخصوصاً زمانی که پای نبرد در میان باشد، متأسفانه نمایانگر روی دیگر استارفیلد است و مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد را نمی‌توان نادیده گرفت.

سلاح‌های بازی تنوع بالایی دارند و طراحی فیزیکی سلاح‌ها مناسب است و می‌توان سنگینی و حس شلیک را کاملاً احساس کرد. این موضوع قدرت خلق اکشن‌های جذاب را در بازی فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی ضعیف دشمنان:

اما مشکل بازی در نبردها، هوش مصنوعی عجیب دشمنان است. دشمنان نه همیشه ولی در مواقع نسبتاً زیادی هوش مصنوعی واقعاً عجیبی در استارفیلد دارند.

به‌عنوان‌مثال در نبرد با انسان‌ها، خیلی دیر متوجه حضور ما می‌شوند یا شاید هم حتی چند تیر بخورند و بعد شروع به نشان‌دادن واکنش کنند.

بعضی مواقع هم مشکل عجیبی پیش می‌آید که یک باگ هوش مصنوعی است.  اصلاً بعید نیست که یکی از دشمنان به‌جای اینکه به سمت ما شلیک کند یا پنهان شود، تصمیم بگیرد خودش را به دیوار بزند.

مسائلی ازاین‌دست همواره در موقع نبردها پیش نمی‌آید و گاهی هم دشمنان می‌توانند حسابی شما را اذیت کنند و مخصوصاً ربات‌ها یا تورت‌های موجود در محیط‌ها در بسیاری از اوقات شدیداً دردسرساز هستند ولی در مورد دشمنان انسانی، چنین مسائلی پیش می‌آید که سناریوهای خنده‌داری هم رقم می‌زنند.

جهان بازی Starfield:

مسئله خالی بودن برخی سیاره‌ها و محیط‌های استارفیلد در طولانی‌مدت می‌تواند کمی آزاردهنده باشد. این را هم باید در نظر بگیریم که در نقطه مقابل، برخی محیط‌ها هم واقعاً پویا هستند. ممکن است که اتفاق‌های غیرمنتظره زیادی در آن‌ها رخ دهد.

شاید وجود یک وسیله نقلیه زمینی می‌توانست تا حد زیادی این مشکل را حل کند و حداقل گشت‌وگذار در برخی محیط‌های خالی را کمی لذت‌بخش‌تر کند.

این جنبه از نقش‌آفرینی را داریم که واقعاً در نقش یک کاراکتر تأثیرگذار در جهان بازی وارد می‌شویم و تعامل‌هایی که ازطریق سیستم دیالوگ‌های بازی با سایر شخصیت‌ها داریم یا کلاً سبکی که برای زندگی در این جهان انتخاب می‌کنیم، تأثیر خود را در چگونگی پیشبرد داستان و وقایع نشان می‌دهند.

سیستم ارتقا کاراکتر:

اما جدا از این جنبه، سیستم ارتقا کاراکتر هم در استارفیلد گستردگی و کیفیت خیلی خوبی دارد. انواع و اقسام ارتقاها و پیشرفت‌ها در چند دسته مختلف در دسترس هستند که با هر بار بالارفتن سطح، می‌توانید یکی از آن‌ها را ارتقا بدهید.

برای مثال اگر می‌خواهید مهارت خود را در استفاده از سلاح‌های نوع رایفل ارتقا بدهید، باید برای هر سطح افزایشِ آن، تعداد مشخصی دشمن را با این نوع سلاح‌ها از بین ببرید و بعد با کسب امتیاز موردنظر، مهارت را ارتقا دهید. در کنار گستردگی این بخش، مهارت‌های مختلف تأثیر بسیار زیادی روی روند بازی شما می‌گذارند.

باگ‌ها و مشکلات فنی:

یکی دیگر از مواردی که استارفیلد در آن کمی عملکرد ضدونقیضی دارد، مباحث فنی، صوتی و بصری بازی است. از حیث موسیقی و صداگذاری‌ها همه چیز در سطح مناسبی است اما در بحث گرافیک و جلوه‌های بصری، شرایط متفاوتی داریم.

در استارفیلد زمانی که در محیط‌های بسته باشید یا مثلاً وارد شهرهایی مثل نئون سیتی شوید، تصویری زیبا و چشم‌نواز با ترکیب ایده‌آلی از نورپردازی و بافت‌های باکیفیت مناسب را خواهید دید. بااین‌حال در طرف مقابل، گاهی و در برخی از سیاره‌ها، کیفیت بافت‌ها به‌وضوح متفاوت از محیط‌های اشاره‌شده است.

علاوه بر این افکت‌های تصویری مختلف مثل انفجارها باکیفیت خوبی طراحی شده ولی از آن طرف کمی انیمیشن چهره شخصیت‌ها پایین‌تر از سطح یک بازی نسل نهمی است. در مجموع استارفیلد یک بنچمارک گرافیکی نسل نهمی نیست ولی به شکل کلی از نظر بصری هم رضایت‌بخش است.

بااین‌حال از حیث فنی، افت فرِیم یکی از مسائلی است که در بازی و در برخی محیط‌ها، به‌وضوح دیده می‌شود.  این موضوع هم در نسخه PC و با سیستمی قوی‌تر از سیستم پیشنهادی دیده می‌شود.

در نسخه‌های Xbox. مخصوصاً شهر آتلانتیس جایی است که افت فریم واضحی در آن احساس می‌شود و در محیط‌های تصادفی دیگر هم با این مسئله روبه‌رو خواهید شد.

بیشتر بخوانید: خرید گیفت کارت Xbox

درنهایت باید این را هم در نظر بگیرید که با یک بازی بتسدا طرف هستیم. باگ، یکی از امضاهای اصلی بازی‌های این شرکت است. خوشبختانه باگ‌های استارفیلد مانعی برای پیشروی در بازی نیستند و بیشتر به صحنه‌های خنده‌داری منجر می‌شوند.

شاید اگر این بازی برای پلی استیشن منتشر می‌شد، شاهد این همه باگ نبودیم.

بیشتر بخوانید: خرید گیفت کارت PS4، PS5 و PSN

نتیجه‌گیری نهایی درباره شکست یا موفقیت استارفیلد:

استارفیلد به‌عنوان جدیدترین ساخته بتسدا، اثری است که تمرکز اصلی خود را روی ارائه حس لذت‌بخش اکتشاف و کاوش در فضایی بزرگ و بی‌کران گذاشته است و همین مورد برگ برنده اصلی بازی است.

این بازی مملو از اتفاق‌ها و داستان‌های اصلی و فرعی است که در گوشه‌وکنار دنیای آن، انتظار گیمرها را می‌کشند و حتی اگر برخی از سیاره‌ها و محیط‌هایش کمی بی‌روح باشند و مخاطب را درگیر پیاده‌روی‌های حوصله سر بر کنند، ولی کفه ترازو به نفع داستان‌ها و اتفاق‌های هیجان‌انگیزی سنگین‌تر است.

Starfield مشکلات دیگری مثل مسائل هوش مصنوعی یا افت پیرابندهای گاه‌وبیگاه را هم دارد. در نهایت آن تجربه کلی که به لطف داستان، جزئیات نقش‌آفرینی ارزشمند و مکانیک‌های ساخت‌وساز متنوع در بازی داریم، آن‌قدر دوست‌داشتنی است که بتوان نه فقط برای یک‌بار که بلکه چندین بار با رویکردهای مختلف استارفیلد را بازی کرد و حسابی هم از آن لذت برد.

نقاط قوت:

•  داستان عمیق با ترکیب خط اصلی روایت و خرده‌روایت‌های جانبی بسیار ارزشمند
•  شخصیت‌پردازی بسیار خوب کاراکترها و دیالوگ‌نویسی مناسب برای آن‌ها
•  ارائه لذت کاوش در جهانی گسترده با شگفتی‌های مختلف
•  گان پلی باکیفیت و ارائه درست حس استفاده از سلاح‌ها
•  سیستم کارامد ارتقا کاراکتر که کاملا در روند بازی تاثیرگذار است
•  جزییات مناسب مکانیک‌های ساخت و ساز

نقاط ضعف:

•  هوش مصنوعی مشکل‌دار و عجیب برخی از دشمنان
•  خالی و بی‌روح بودن برخی از سیاره‌ها و محیط‌ها
•  عدم بهینه سازی مناسب و افت فریم در محیط های شلوغ
•  باگ‌های همیشگی بازی‌های بتسدا

برچسب ها :